Πλησιάζοντας στις εκλογές του Τ.Ε.Ε που θα
γίνουν την Κυριακή 24/11/2013 σε όλη τη χώρα, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε
τις πολύ ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες αυτές διεξάγονται.
Περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα σήμερα
καλείται να αντιμετωπίσει την παραγωγική της υστέρηση ώστε να ξεπεράσει γοργά
την οικονομική κρίση, την «ασφυξία» του μνημονίου και να συμβαδίσει με τις
αναπτυγμένες οικονομικά και κοινωνικά χώρες της Ευρώπης.
Οι πρόχειρες σανίδες σωτηρίας του
παρελθόντος δεν είναι πλέον διαθέσιμες,
ο επιφανειακός εκσυγχρονισμός δεν αποδίδει πια, ο δανεισμός δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την
κατανάλωση όπως παλιά, οι παραδοσιακοί τομείς της οικονομίας δεν επαρκούν για
την επανεκκίνηση της.
Παρά την «αναπτυξιολογία» στην οποία
επιδόθηκε συνολικά το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία μας γενικότερα, τα τελευταία τρία χρόνια τα ερωτήματα
παραμένουν ανοικτά και αναπάντητα.
Θα αντιστραφεί η πτωτική τάση των δημόσιων
επενδύσεων ή θα εξαρτώμεθα αποκλειστικά από κοινοτικά κονδύλια;
Θα έχουν αναπτυξιακό αντίκρισμα οι
ιδιωτικοποιήσεις ή θα αποφέρουν μόνο πρόσκαιρα έσοδα;
Ποιοι θα είναι οι τομείς που θα
χρηματοδοτηθούν κατά προτεραιότητα;
Πως θα συμβιώσουν αποδοτικά μικρές και
μεγάλες επιχειρήσεις;
Πως θα γίνουμε ανταγωνιστικοί σε όρους
ποιότητας προϊόντων-υπηρεσιών και όχι μείωσης μισθών;
Πως θα καταστήσουμε την έρευνα και την
καινοτομία επίκεντρο της προσπάθειας μας;
Χρόνια τώρα υφίσταται μια ιδιότυπη συμμαχία
όλων όσων δεν θέλουν να βλέπουν τα πράγματα να αλλάζουν, ούτε στο δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα και αυτό
το πετυχαίνουν μέσω της πόλωσης, που
καταργεί τον ουσιαστικό διάλογο και παραλύει τη δυνατότητα για αποτελεσματική
δράση.
Για
να δώσουμε τις βέλτιστες λύσεις στα αιτήματα των καιρών, έχουμε ανάγκη οι κοινωνικές
και πολιτικές δυνάμεις της χώρας να ξεφύγουν από την λογική του απόλυτου καλού ή κακού, της συνολικής απόρριψης ή
συναίνεσης και χωρίς βεβαίως να απεμπολήσουν τις βασικές τους αρχές, να προσεγγίσουν σε βάθος και χωρίς
δογματισμούς τα θέματα της πραγματικής οικονομίας.
Για να συμβεί αυτό, είναι ανάγκη να
πρωταγωνιστήσουν συλλογικά υποκείμενα με γνώσεις, πόρους και ανθρώπους που να μπορούν να γεφυρώσουν τον σχεδιασμό
και την πρωτοβουλία, το δημόσιο και το ιδιωτικό, το μικρό και το μεγάλο
οικονομικό μέγεθος, την ελεύθερη πρόσβαση στην παραγωγή με τις απαραίτητες
προδιαγραφές, την πολιτική διαδικασία με την τεχνοκρατική αποτελεσματικότητα.
Μια τέτοια συλλογικότητα είναι κατά τη
γνώμη μου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας με τα χιλιάδες μέλη σε όλο το φάσμα της οικονομικής
δραστηριότητας, το ιστορικό και κοινωνικό βάθος.
Το
Τ.Ε.Ε μπορεί και οφείλει να γίνει
ο αναπτυξιακός πυλώνας της χώρας, αλλά για να το πετύχει αυτό πρέπει να
επιφέρει μια σειρά αλλαγών στην εσωτερική του λειτουργία και τη σχέση του με
την κοινωνία και την πολιτεία.
Η βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που
εκδηλώθηκε τα τελευταία χρόνια, μας ωθεί σε έναν και μόνο δρόμο, ανεξάρτητα από
τις όποιες διαφορετικές πολιτικές,
ιδεολογικές ή άλλες αφετηρίες ξεκινάμε.
Τον δρόμο της υπεράσπισης της αξίας των
πτυχίων και της εργασίας μας, της αντίστασης στον δογματισμό που ανέπτυξε η
κυβέρνηση σε σχέση με τους μηχανικούς,
της επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων που οφείλουμε να κάνουμε ώστε να
είμαστε ανταγωνιστικοί ως επαγγελματίες και επιστήμονες, της ανάδειξης του
Τ.Ε.Ε ως πρωταγωνιστή της παραγωγικής
ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη η χώρα μας.
ο Πρόεδρος του Τ.Ε.Ε και η πλειοψηφία των
εκλεγμένων μελών του, κράτησαν αποφασιστικά το «τιμόνι» στην σωστή κατεύθυνση
κινητοποιώντας τους μηχανικούς, ασκώντας νομική πίεση, υλοποιώντας προγράμματα,
θεσμούς και δράσεις. Είναι πεποίθηση μου
ότι ψηφοδέλτιο της ΔΗ.ΣΥ.Μ με
επικεφαλής τον Χρήστο Σπίρτζη, μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχεια και να ηγηθεί
ενός νέου, αυξημένης ευθύνης ρόλου του
Τ.Ε.Ε.
Ένα ρόλο που θα κατοχυρώσει, αγκαλιάζοντας
όλες τις σύγχρονες ειδικότητες των μηχανικών και επιστημόνων, ενσωματώνοντας
τις τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών (Τ.Π.Ε.) σε όλο το φάσμα των
δραστηριοτήτων του (όπως έχει δυναμικά ξεκινήσει), αναπτύσσοντας την καθημερινή
επικοινωνία και διαβούλευση με τα χιλιάδες μέλη του.
Είναι καθήκον μας να συμμετέχουμε στις
εκλογές εμείς και οι φίλοι μας, ενισχύοντας την συλλογική μας έκφραση, αλλά και
επένδυση, το Τ.Ε.Ε, τόσο για να βελτιώσουμε τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος μας,
όσο και για συμβάλλουμε αποφασιστικά σε μια νέα πορεία της χώρας.
Aνεξάρτητα τέλος, από την παράταξη και
τους άξιους συναδέλφους που ο καθένας μας θα ψηφίσει ένα πράγμα πιστεύω ότι
πρέπει να καλλιεργήσουμε : την συνείδηση
ότι είμαστε όλοι από την ίδια πλευρά, την πλευρά της δημιουργικής και παραγωγικής Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου