Οι τραγικές ώρες που βιώνουν οι λαοί της Τουρκίας και της Συρίας πάνω στα ερείπια από τον φονικό σεισμό, πέρα από τα αισθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς που μας ξυπνάνε, μας υπενθυμίζουν και την υψηλή προτεραιότητα που οφείλει να έχει η πολιτική προστασία στην Ελλάδα.
Ιδιαίτερα στην Αττική, που συγκεντρώνει μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, το πρόβλημα είναι ότι σε διαδοχικές φυσικές καταστροφές που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια η ανταπόκριση του συστήματος είναι επικίνδυνα χαμηλή σε όλους τους τομείς: Από την πρόβλεψη και την πρόληψη μέχρι την αντιμετώπιση και την αποκατάσταση.
Το Μάτι και η Μάνδρα, η «Μήδεια» και η «Ελπίδα», η Βαρυμπόμπη και άλλες περιπτώσεις, φανέρωσαν αδυναμίες που απαιτούν αποτελεσματική οργάνωση και σοβαρές επενδύσεις σε ανθρώπινους και υλικούς πόρους για την αντιμετώπιση τους, όπως:
Το πρόβλημα του συντονισμού των δυνάμεων που δεν επιλύθηκε από τον νόμο 4662/2020, ο οποίος επιπλέον αποδείχθηκε δύσκολος στην εφαρμογή του όπως από την αρχή υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ.
Η προβληματική κατάσταση των υποδομών, σε ό,τι αφορά τη διανομή του ρεύματος σε μέση και υψηλή τάση, στα αντιπλημμυρικά, στις μεταφορές κ.α.
Τα σχέδια που μένουν στα χαρτιά χωρίς να εφαρμόζονται και να αξιολογούνται, όπως ο «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων & Αντιμετώπισης Κινδύνων» και το πρόγραμμα «Βορέας».
Οι χρονοβόρες και αναποτελεσματικές διεργασίες αποκατάστασης όπως το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για το Μάτι που αγνόησε τους πολίτες, οι ανεπαρκείς αποζημιώσεις κ.α
Στις παραπάνω αδυναμίες θα πρέπει σίγουρα να προστεθούν η ελλιπής γνώση και εκπαίδευση του γενικού πληθυσμού, όσον αφορά την αντίδραση που πρέπει να έχουμε σε κάθε περίπτωση καταστροφής, καθώς και ο χαμηλός ρυθμός των προσεισμικών ελέγχων σε κτίρια δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης.
Ως θετικές εξελίξεις μπορούμε να καταγράψουμε τη χρήση του 112 και την έναρξη, έστω και αργά, της εκπαίδευση των μελών των Εθελοντικών Οργανώσεων Πολιτικής Προστασίας, όμως αυτά δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα ενός συστήματος που ακόμα δεν πείθει για την ετοιμότητα του.
Το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένες κατευθύνσεις για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης κρίσεων, η οποία θα καλύπτει τα ζητήματα Πολιτικής Προστασίας και Εθνικής Άμυνας με επιχειρησιακές αρμοδιότητες που θα διατρέχουν οριζόντια το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥ.Σ.Ε.Α.) και θα εκτείνονται από το Υπουργικό συμβούλιο έως τα εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα των ΟΤΑ.
Το Ελληνικό κράτος χρωστάει τη συγκρότηση ενός αποτελεσματικού συστήματος Πολιτικής Προστασίας, τόσο απέναντι στους πολίτες για τους οποίους οφείλει να μεριμνά, όσο και απέναντι στους εργαζόμενους και εθελοντές της Πρώτης Γραμμής, οι οποίοι «υπερβαίνουν εαυτόν» κάθε φορά που τους καλεί το καθήκον.
Άρθρο στο: airetos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου