Μπορεί η Ελλάδα να γίνει μια Βιομηχανική Χώρα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης;

Χαιρετισμός στο 2^ο Συνέδριο με θέμα: «Η Ελλάδα στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση: Έξυπνες Τεχνολογίες, Έξυπνοι Πολίτες, Έξυπνη Κοινωνία» που συνδιοργάνωσε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών με κύριο υποστηρικτή την Κοινότητα Διαλόγου Σύνθεσις.

Κυρία Υπουργέ, κ. Γενικέ Γραμματέα, κ. Πρόεδρε του Τ.Ε.Ε, ευχαριστώ πολύ τους διοργανωτές και ιδιαιτέρως τον κο Τσέκερη για την πρόσκληση και για την επιμονή τους να μας θέτουν ζητήματα Μέλλοντος, όπως είναι αυτό που μας απασχολεί σήμερα, για την Ελλάδα την Εποχή της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Ένα θέμα που απασχολεί ολοένα και περισσότερο το δημόσιο διάλογο αλλά όχι ακόμα με την αίσθηση του επείγοντος, αν χρησιμοποιούσαμε  ΙΤ ορολογία, σήμερα το έχουμε κατατάξει στα “nice to have” αλλά τα πράγματα δεν πρέπει να μείνουν έτσι, γιατί ο  υπόλοιπος κόσμος κινείται πιο γρήγορα από την Ελλάδα της βαθιάς κρίσης και η χώρα μας οφείλει να αντιδράσει πιο δυναμικά.

Το ερώτημα είναι λοιπόν αν θα γίνει η Ελλάδα μια Βιομηχανική Χώρα της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Αν δηλαδή  σε 10 χρόνια από τώρα ένα σημαντικό μέρος του ΑΕΠ της χώρας μας θα παράγεται από τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών και ιδιαίτερα στους τομείς της ρομποτικής, των υπηρεσιών Δεδομένων , της Τ.Ν του ΙοΤ, των Big Data κ.α

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό εξαρτάται απόλυτα από την ικανότητα της χώρας μας να υλοποιήσει τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της, με τρόπο που να προσδίδει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων κρατών, τα οποία αντιμετωπίζουν ακριβώς τις ίδιες προκλήσεις αλλά με καλύτερους από εμάς όρους.

Σε ότι αφορά λοιπόν την ποιότητα του Ψηφιακού Μετασχηματισμού συνολικά, κρίσιμος είναι ο παράγοντας του κράτους που πρέπει να πάψει να λειτουργεί ανασταλτικά και να μετατραπεί σε καταλύτη της αλλαγής.

Να ξεκολλήσει για παράδειγμα η ηλεκτρονική διακυβέρνηση,  γιατί αν συνεχίζει να μένει πίσω και να υλοποιείται με αργούς ρυθμούς, όπως γίνεται μέχρι σήμερα,  θα αποτελεί πάντοτε ένα βάρος στις ψηφιακές προσπάθειες της υπόλοιπης κοινωνίας. Όπως κατ΄ αναλογία, είναι το στρεβλό φορολογικό σύστημα για την οικονομία. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, άλλωστε πολύ σύντομα η διακυβέρνηση ενός κράτους είτε είναι ψηφιακή είτε πρακτικά δεν θα υφίσταται.

Να επενδύσει επιτέλους το κράτος αποφασιστικά στην εκπαιδευτική  και επιμορφωτική μεταρρύθμιση που χρειάζεται η κοινωνία μας, ώστε όσον το δυνατόν πιο γρήγορα να φτάσουμε και να ξεπεράσουμε τους μέσους όρους της Ε.Ε σε ψηφιακές δεξιότητες, γνώσεις και ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού μας.

Να γίνει η επιπλέον προσπάθεια που χρειάζεται, ώστε να αποτελέσουν τα ανοιχτά δημόσια και ιδιωτικά δεδομένα, πηγή αειφόρου ανάπτυξης για τη χώρα μας και βεβαίως να ανοίξουμε τη βεντάλια των εφαρμογών της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης, που είναι απεριόριστες.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε, αλλά θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί δεν τα έχουμε καταφέρει καλά μέχρι τώρα σε ότι θέταμε ως στόχο και εκεί θα συναντήσουμε και  πρέπει να αναγνωρίσουμε, το μείζον ζήτημα της εφαρμογής, της υλοποίησης των όποιων ψηφιακών σχεδιασμών, πρόβλημα που εγείρει βάσιμες αμφιβολίες και για την ικανότητα της χώρας μας να αναπτύξει μια φιλόδοξη ψηφιακή βιομηχανία.

Γιατί αν θέλουμε να καλύψουμε τις νέες ανάγκες σε όλο το φάσμα της Ελληνικής Οικονομίας, από τον Τουρισμό και  το Πολιτιστικό Προϊόν, από τη Γεωργία και τη Μεταποίηση μέχρι τον Τραπεζικό Τομέα και την Αμυντική Βιομηχανία, θα πρέπει να έχουμε στη διάθεση μας ένα βιώσιμο οικοσύστημα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων με Ελληνική Ταυτότητα σε κεφάλαιο και εργασία. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο είναι απαραίτητη η αποτελεσματική και διάφανης συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και η πολιτική στοχοπροσήλωση στο αποτέλεσμα και μόνο.

Επί των αποτελεσμάτων, των στόχων και των δεδομένων πρέπει να γίνεται η πολιτική αντιπαράθεση τουλάχιστον σε αυτόν το τομέα. Δεν μπορώ παρά να σχολιάσω τη διθυραμβική ανακοίνωση του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής εχθές για τους ρυθμούς προόδου του Ψηφιακού Μετασχηματισμού της χώρας. Αλήθεια πως το τεκμηρίωσε αυτό; Με δυο ξερά excel-οφυλλα που είχαν τα έργα και τον προϋπολογισμό τους; Το υπουργείο πρέπει να δημοσιοποιεί ως οφείλει τις εξαμηνιαίες αναφορές Λειτουργικής Προόδου της Ψηφιακής Στρατηγικής ώστε η πολιτική σύγκρουση να γίνεται σε γόνιμο έδαφος και με το βλέμμα στραμμένο στις απαιτήσεις του μέλλοντος. Με άλλα λόγια η πολιτική σύγκρουση να είναι έξυπνη. Οτιδήποτε άλλο, ανήκει στο αντιπαραγωγικό παρελθόν που ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας.

Το διακύβευμα είναι μεγάλο και σημαντικό, αν η χώρα μας χάσει την Ψηφιακή Μάχη τότε το εργατικό δυναμικό θα υποστεί με τον χειρότερο τρόπο τις αρνητικές συνέπειες από τη μετάβαση στην 4^η Βιομηχανική Επανάσταση, οι οποίες είναι σημαντικές σε πρώτο στάδιο και αυτό μπορεί να μας κρατήσει στο περιθώριο της Ευρώπης για πολύ ακόμα. Και βεβαίως, να πούμε εδώ ότι όσο δεν βλέπουμε αναστροφή του Brain Drain σημαίνει ότι μάχη δεν πάει καλά, γιατί οι εργαζόμενοι που φεύγουν εκτός Ελλάδας είναι κατά τεκμήριο οι πλέον καταρτισμένοι, επιστημονικά και ψηφιακά.

Οι πολιτικές δυνάμεις, τα κόμματα, οφείλουμε να αποδείξουμε τη δέσμευση μας στους στόχους της νέας εποχής πραγματοποιώντας τον δικό μας ψηφιακό μετασχηματισμό και αναβαθμίζοντας την ατζέντα των θεμάτων που άπτονται της 4^ης Βιομηχανικής Επανάστασης.

Αυτό κάνουμε στο Κίνημα Αλλαγής, το ιδρυτικό συνέδριο του οποίου ξεκινάει την Παρασκευή και με χαρά να σας ανταμώσουμε για να συνεχίσουμε και εκεί τον διάλογο. Η προγραμματική μας φιλοσοφία κινείται γύρω από τις Νέες Τεχνολογίες και τον ρόλο που μπορούν να έχουν στους ευρύτερους πολιτικούς μας στόχους, που είναι εκείνοι της κοινωνικής σύγκλισης και απελευθέρωσης σε μια Ελλάδα που αναπτύσσεται με ασφάλεια, εντός ενός κόσμου που διαρκώς αλλάζει παράγοντας κινδύνους, αλλά και ευκαιρίες. Ταυτόχρονα, φιλοδοξούμε ο νέος πολιτικός φορέας να είναι εξορισμού Ανοικτός και Ψηφιακός, υλοποιώντας στην πράξη την Ηλεκτρονική Δημοκρατία σε όλες τις οργανωτικές και πολιτικές του λειτουργίες.