Ήταν δύο πανέμορφοι περίπατοι οι πρώτες εκδρομές στην Πάρνηθα (Συνεργασία ΚΕΑΝ – Ορειβατικός Αχαρνών για την παραγωγή εκπαιδευτικού DVD με θέμα την Πάρνηθα). Χάρηκα ιδιαίτερα που είδα την πηγή της Σκίπηζας , απείρακτη από τη φωτιά, όπως ακριβώς την είχα στη μνήμη μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ την «περιπέτεια» στο σπήλαιο του Πανός.Φεύγοντας όμως κάθε φορά, είναι πιο οδυνηρή η θέα των καμένων, νιώθεις πλέον την απώλεια δεν είναι μόνο σκέψεις ή λέξεις στο χαρτί. Η ομορφιά της Πάρνηθας που παρέμεινε ζωντανή, σου πετάει κατάμουτρα το μέγεθος της καταστροφής που έγινε.
Για πολλούς από μας μάλιστα, που είχαμε την τύχη να ζήσουμε λίγο παραπάνω την Πάρνηθα δεν είναι μόνο τα δέντρα που κάηκαν, αλλά ένα σωρό από αναμνήσεις που δεν έχουν πια που να πατήσουν.
Κατεβαίνοντας από την Πάρνηθα, ήμουν περισσότερο από ποτέ σίγουρος ότι αξίζει τον κόπο να αποτυπωθεί και να διαδοθεί η ομορφιά της με κάθε δυνατό μέσο και τρόπο. Να «οχυρωθούμε» στην ομορφιά που απέμεινε, για να «επιτεθούμε» στην ερημιά που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου